Απρίλιος 2018

Η κατάλυση της κολπικής μαρμαρυγής σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Η κολπική μαρμαρυγή και η καρδιακή ανεπάρκεια είναι δύο οντότητες που συχνά συνυπάρχουν καθώς υπάρχει και αιτιολογική σύνδεση ανάμεσά τους. Έχει φανεί ότι η παρουσία κολπικής μαρμαρυγής σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σχετίζεται με 9,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας μέσα στους 4 πρώτους μήνες (1). Επιπλέον, η μελέτη framingham έδειξε ότι η καρδιακή ανεπάρκεια είναι από τους ισχυρότερους προδιαθεσικούς παράγοντες κολπικής μαρμαρυγής με τον κίνδυνο να είναι 5 φορές μεγαλύτερος για τους άνδρες και 6 φορές για τις γυναίκες (2). Κατά συνέπεια, οι επεμβάσεις κατάλυσης κολπικής μαρμαρυγής χρησιμοποιούνται πλέον συχνά σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Τα δεδομένα από πρόσφατες μελέτες δείχνουν την αποτελεσματικότητα την κατάλυσης σε αυτή την ομάδα ασθενών. Συγκεκριμένα, η μελέτη CASTLE–AF που περιλάμβανε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, έδειξε ότι η ομάδα που υποβλήθηκε σε κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής είχε 38% μειωμένο σχετικό κίνδυνο για την εμφάνιση θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας σε σύγκριση με την ομάδα που υποβλήθηκε σε συμβατική θεραπεία. Επιπλέον, παρατηρήθηκε βελτίωση του κλάσματος εξώθησης κατά 8% στην ομάδα ασθενών που υποβλήθηκε σε κατάλυση στα 5 χρόνια παρακολούθησης (3). Θετικά αποτελέσματα φάνηκαν και από μια μικρότερη μελέτη παρατήρησης που περιλάμβανε 38 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης που υποβλήθηκαν σε επέμβαση κατάλυσης κολπικής μαρμαρυγής. Συγκεκριμένα, μετά από 38 μήνες παρακολούθησης, 28 ασθενείς (73,7%) ήταν ελεύθεροι υποτροπής. Η ίδια μελέτη έδειξε ότι η εμφάνιση υποτροπής μέσα στους πρώτους 3 μήνες της κατάλυσης είναι σημαντικός προγνωστικός δείκτης για εμφάνιση υποτροπής πέραν των 3 μηνών (4).

Συμπερασματικά, τα υπάρχοντα δεδομένα δείχνουν ότι πλέον η επέμβαση κατάλυσης κολπικής μαρμαρυγής σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια είναι αποτελεσματική και ασφαλής και επίσης μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικότερη βελτίωση των συμπτωμάτων της καρδιακής ανεπάρκειας συγκριτικά με τις συμβατικές θεραπείες.

Μ. Εφραιμίδης

Τμήμα Ηλεκτροφυσιολογίας-Βηματοδότησης Β Καρδιολογικής Κλινικής Νοσοκομείο ‘‘Ευαγγελισμός’’

Βιβλιογραφία

1. Miyasaka Y, Barnes ME, Bailey KR, Cha SS, Gersh BJ, et al.: Mortality trends in patients diagnosed with first atrial fibrillation: a 21-year community-based study. Journal of the American College of Cardiology. 2007;49(9):986-992.

2. Benjamin EJ, Levy D, Vaziri SM, D’Agostino RB, Belanger AJ, Wolf PA: Independent risk factors for atrial fibrillation in a population-based cohort. The Framingham Heart Study. Jama. 1994;271(11):840-844.

3. Marrouche N: Catheter ablation versus standard conventional treatment in patients with left ventricular dysfunction and atrial fibrillation: the CASTLE-AF trial. In: ESC Congress 365, p. 2147: Barcelona, 2017.

4. Bazoukis G, Letsas KP, Tse G, Naka KK, Korantzopoulos P, et al.: Predictors of arrhythmia recurrence in patients with heart failure undergoing left atrial ablation for atrial fibrillation. Clinical cardiology. 2018;41(1):63-67.