Ευχές

14o Συνέδριο Κλινικών Καρδιαγγειακών Παθήσεων

Τελικό Πρόγραμμα _ Για να το δείτε πατήστε ΕΔΩ

14ο Συνέδριο Κλινικών Καρδιαγγειακών Παθήσεων

Για να δείτε το πρόγραμμα πατήστε ΕΔΩ

Πρόγραμμα 2ης Ημερίδας «Πρόληψη στις Καρδιαγγειακές Παθήσεις»

Για να δείτε το ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ πατήστε:Download

Nέες Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Αρτηριακή Υπέρταση 2018

από τον Χάρη Γράσσο MD,FESCD,PhD ,ΕΗS

Διευθυντή Καρδιολόγο Γ.Ν.Α «ΚΑΤ»

Oι νέες οδηγίες για την Αρτηριακή υπέρταση 2018 ανακοινώθηκαν και επίσημα στο Μόναχο στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας μετά την πρώτη ματιά στην Βαρκελώνη στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Υπέρτασης Μεσολάβησαν 5 χρόνια για την ζύμωση και ανακοίνωση των νέων αυτών οδηγιών πάντα υπό το πρίσμα νέων μελετών και βέβαια μεταναλύσεων .

Ένα από τα κύρια μηνύματα είναι ότι ο στόχος της φαρμακευτικής αγωγής παραμένει η πτώση της Αρτηριακής πίεσης κάτω από 140 /90 mmHg για την συστολική και διαστολική αντιστοίχως σε αντίθεση με τις Αμερικανικές οδηγίες του 2017 που πρότειναν στόχο κάτω από 130/80mmHg στο σύνολο των Υπερτασικών ασθενών .Επίσης η ταξινόμηση της Αρτηριακής πίεσης σε στάδια παραμένει αμετάβλητη στα όρια των προηγουμένων οδηγιών. Ίδια παραμένουν και τα όρια για τις μετρήσεις στο σπίτι αλλά και για την 24ωρη καταγραφή (≥135/85mmHg και ≥ 130/80mmHg για την συστολική και διαστολική αντίστοιχα ).

Βασική μέτρηση για την διάγνωση της ΑΠ παραμένει η πίεση στο Ιατρείο ,ενώ συνεπικουρούν σε ειδικές περιπτώσεις οι άλλες τύπου μετρήσεις .Τονίζεται ότι όλοι οι ενήλικες 18 ετών και άνω θα πρέπει να μετρούν την πίεση τους στο Ιατρείο τουλάχιστον κάθε 5 χρόνια και συχνότερα εκείνοι με τα ανώτερα φυσιολογικά όρια (130-139/85-89mmHg).

Έτσι για όλους τους Υπερτασικούς συνιστάται πτώση της ΑΠ κάτω από 140mmHg,και κάτω από 130/80mmHg η και χαμηλότερα εφόσον αυτό είναι ανεκτό όχι όμως κάτω από 120mmHg.Eνω η Διαστολική ΑΠ δεν θα πρέπει να είναι κάτω από το 70mmHg. Αυτό σημειώνεται για τους μεγαλύτερους σε ηλικία υπερτασικούς που τα όρια πτώσης της ΑΠ παύουν να είναι χαλαρά με τιμές 130-140mmHg.

Για τους ασθενείς 80 ετών και άνω συστήνονται επίπεδα αρτηριακής πίεσης κάτω από 160mmHg . Aκόμα για την επίτευξη άριστης ρύθμισης των επιπέδων της ΑΠ αλλά και λόγους συμμόρφωσης ως αρχική θεραπεία ο διπλός συνδυασμός φαρμάκων του άξονα Ανταγωνιστής του μετατρεπτικού ενζύμου ή σαρτάνες με ανταγωνιστή ασβεστίου ή διουρητικό .Εξαίρεση αποτελεί η ευαίσθητη ομάδα των ηλικιωμένων καθώς και οι ασθενείς χαμηλού καρδιαγγειακού κινδύνου ιδίως όταν η συστολική ΑΠ είναι χαμηλότερη του 150mmHg .

Tονίζεται η σημασία του ολικού καρδιαγγειακού κινδύνου από το σύστημα SCORE ,ενώ η παρουσία βλαβών οργάνων στόχων θα πρέπει να μας κάνει πιο επιθετικούς στην θεραπεία της ΑΠ. Συστήνεται η συγχορήγηση στατίνης και με ασπιρίνη σε χαμηλή δοσολογία σε όλους τους ασθενείς για δευτερογενή πρόληψη. Τέλος, το πλήρες κείμενο και λεπτομέρειες για την διαχείριση της ΑΠ δημοσιεύτηκαν 25 Αυγούστου στο Εuropean Heart Journal παράλληλα με το Journal of Hypertension.

Betrixaban: A Novel Factor Xa Inhibitor for the Prevention of Venous Thromboembolism in Acutely Ill Medical Patients

Lee, Katie^*; Cham, Samantha^*; Lam, Sum, Pharm.D

Venous thromboembolism (VTE) is a common and preventable cause of morbidity and mortality in hospitalized patients. Low molecular weight heparin, low dose unfractionated heparin, fondaparinux and warfarin have been the mainstay options for the prevention and treatment of VTE before the emergence of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) such as dabigatran, rivaroxaban, apixaban and edoxaban. Despite the advantages of NOACs in improving patient adherence, none of them are approved for the prevention of VTE in acutely ill medical patients at high risk of thromboembolism. Betrixaban is a new NOAC and a factor Xa inhibitor that was approved for extended duration thromboprophylaxis in these high risk patients. The approval was based on the results of the APEX (Acute Medically Ill VTE Prevention with Extended Duration Betrixaban) study. In this Phase III randomized controlled trial, once daily oral betrixaban (35 to 42 days extended duration) was associated with a reduction of composite VTE with no difference in major bleeding when compared to once daily subcutaneous enoxaparin (6 to 14 days standard duration). Betrixaban differs from other NOACs by having a longer half-life, minimal CYP450 interactions and minimal renal clearance. This article provides an overview of betrixaban’s pharmacological profile, clinical trial results, and its potential roles in therapy.

Department of Clinical Health Professions, College of Pharmacy and Health Sciences, St. John’s University, Queens, New York, & Divisions of Geriatric Medicine & Pharmacy, NYU Winthrop University Hospital, Mineola, New York.

^*PharmD. Candidates, Class of 2019, St. John’s University College of Pharmacy and Health Sciences, Queens, New York.

The authors declare no conflict of interest in the preparation of this manuscript.

Address for Correspondence: Sum Lam, Pharm.D. BCGP, BCPS, Department of Clinical Health Professions, College of Pharmacy & Health Sciences, St. John’s University, St. Albert’s Hall Room 114, 8000 Utopia Parkway, Queens, NY 11439, Tel: (718) 990-2073; Fax: (718) 990-1986; e-mail: Lams1@stjohns.edu

 

Για το πλήρες άρθρο παρακαλώ στείλτε email στο info.piedkar@gmail.com

Hearts and Minds: Stress, Anxiety, and Depression. Unsung Risk Factors for Cardiovascular Disease

Silverman, Alexandra L., BA1; Herzog, Alfred A, MD2; Silverman, David I, MD3

Anxiety, depression and stress are exceedingly common in patients with cardiovascular disease (CVD). They increase the risk of cardiac events and are associated with much worse outcomes. A causal relationships exists between anxiety/depression and adverse cardiac events such as acute myocardial infarction and sudden cardiac death. Various treatments, including psychological therapies and pharmacotherapy, can used to treat patients with these disorders. This review discusses the epidemiology, pathogenesis and treatment options for patients with CVD who suffer from these conditions, and argues that they should be treated as concomitant risk factors for CVD.

From the ¹Behavioral Health Partial Hospital Program, McLean Hospital, Harvard Medical School, Belmont, MA

²Department of Psychiatry, Hartford Hospital, Hartford CT

³Heart and Vascular Institute, Hartford Hospital, Hartford, Ct.

Sources of funding: none

No conflicts of interest to disclose

Correspondence to: David I. Silverman, MD, Harford Hospital , 80 Seymour St., Hartford, CT 06102, Phone 860 972-2976, Fax: 860 545-5631, Email: David.Silverman@hhchealth.org

 

Για το πλήρες άρθρο παρακαλώ στείλτε email στο info.piedkar@gmail.com

Cardiology in Review – July/August 2018 – Volume 26 – Issue 4

Editorial

Frank Cole Spencer, MD—Surgeon, Innovator, and Educator

 

Review Articles

Diagnosis, Treatment, and Management of Orthotopic Liver Transplant Candidates With Portopulmonary Hypertension

Koulava, Anna; Sannani, Abdallah; Levine, Avi; Gupta, Chhaya Aggarwal; Khanal, Sarina; Frishman, William; Bodin, Roxana; Wolf, David C.; Aronow, Wilbert S.; Lanier, Gregg M. Less

Cardiology in Review. 26(4):169-176, July/August 2018.

Abstract

Portopulmonary hypertension (POPH) is seen in 5–8% of orthotopic liver transplantation (OLT) candidates and has significant implications for clinical outcomes. POPH is characterized by vasoconstriction and remodeling of the pulmonary vasculature. It is exacerbated by the hyperdynamic circulation that is common in advanced liver disease. Screening all OLT candidates with transthoracic echocardiography to assess pulmonary pressures and right ventricular function is crucial, as clinical symptoms alone are not reliable. Any significant right ventricular dysfunction or dilatation along with an elevation in estimated pulmonary pressures usually triggers further investigation with right heart catheterization. The mainstays of therapy of POPH are vasodilators that are used in pulmonary arterial hypertension. They include monotherapy or combination therapy with prostanoids, endothelin receptor antagonists, and phosphodiesterase-5 inhibitors/guanylate cyclase stimulator. Limited evidence from smaller studies and case series suggests that a timely diagnosis of POPH and the early initiation of treatment improve patient outcomes, whether or not OLT is ultimately undertaken. Given the historically high perioperative mortality rate of more than 35%, POPH remains a contraindication to OLT unless it is treated and responsive to vasodilator therapy. We review the current literature and International Liver Transplant Society practice guidelines (2016) for the latest in understanding POPH, its pathogenesis, diagnosis, modern pharmacological treatment, indications, and contraindications for OLT, as well as perioperative management.

Για πλήρες άρθρο στείλτε email στο info.piedkar@gmail.com