Δεκέμβριος 2018

Αντιβιοτική προφύλαξη και συχνότητα εμφάνισης ενδοκαρδίτιδας πριν και μετά τις συστάσεις του 2007 της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρίας

Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία ενημέρωσε το 2007 τις συστάσεις της για την πρόληψη της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας μέσω προφύλαξης με αντιβιοτικά. Έτσι, συμβούλευσε να σταματήσει η προφυλακτική χρήση αντιβιοτικών για όσους αντιμετωπίζουν μέτριο κίνδυνο εμφάνισης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας, αλλά να συνεχιστεί για αυτούς που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισής της. Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕSC (2017) η προφύλαξη για ενδοκαρδίτιδα θα πρέπει να γίνεται σε ασθενείς με προσθετικές βαλβίδες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των διακαθετηριακά τοποθετημένων ή και σε εκείνους τους ασθενείς που για διόρθωση χρησιμοποιήθηκε προσθετικό υλικό, αλλά και σε αυτούς με ιστορικό ενδοκαρδίτιδας.

Πρόσφατα, έγινε μελέτη στην οποία οι μελετητές επεδίωξαν να αξιολογήσουν –πλήν άλλων τις αλλαγές στη σύσταση – συνταγογράφηση αντιβιοτικής προφύλαξης και την εμφάνιση λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας.

Σε βάσεις δεδομένων της Truven Health Market Scan από τον Μάιο του 2003 έως τον Αύγουστο του 2015 εντοπίστηκαν άτομα υψηλού κινδύνου, μέτριας επικινδυνότητας και άγνωστου / χαμηλού κινδύνου. Με την ανάλυση μοντέλου Poisson αξιολογήθηκε η σύσταση -συνταγογράφηση αντιβιοτικής προφύλαξης και η συχνότητα εμφάνισης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας. Από το Μάιο του 2003 έως τον Αύγουστο του 2015, η αλλαγή των συστάσεων για προφύλαξη έναντι λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας συνδέθηκε με ένα σημαντικό ποσοστό (64%) μείωσης της χορηγούμενης αντιβιοτικής προφύλαξης σε άτομα μετρίου κινδύνου. Επίσης ως και 20% παρατηρήθηκε μείωση της χορήγησης αντιβιοτικών και για όσους βρίσκονταν και σε υψηλό κίνδυνο. Όμως, κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, παρατηρήθηκε αύξηση ( 75%) της συχνότητας εμφάνισης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας σε άτομα μετρίου κινδύνου και σημαντική αύξηση (177%)των ατόμων που ήταν υψηλού κινδύνου. Σε άτομα με άγνωστο / χαμηλό κίνδυνο, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση ( 52%)της σύστασης – συνταγογράφησης αντιβιοτικής προφύλαξης, αλλά δεν σημειώθηκε σημαντική αύξηση της επίπτωσης της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας.

Συμπερασματικά φαίνεται ότι:η σύσταση- συνταγογράφηση αντιβιοτικής προφύλαξης μειώθηκε σε όλες τις ομάδες κινδύνου έναντι της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας, ιδιαίτερα δε σε εκείνους με μέτριο κίνδυνο. Παράλληλα, παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της συχνότητας εμφάνισης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας σε άτομα υψηλού κινδύνου, σημαντική οριακή αύξηση σε άτομα μετρίου κινδύνου και καμία μεταβολή σε άτομα χαμηλού κινδύνου.Παρόλο που τα δεδομένα αυτά, δεν δημιουργούν σχέση αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της μείωσης της αντιβιοτικής προφύλαξης και της αύξησης της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας, η μείωση της σύστασης– συνταγογράφησης της προφυλακτικής αντιβιοτικής αγωγής σε άτομα υψηλού κινδύνου ελλοχεύει ανησυχία, σε συνδυασμό μάλιστα με την οριακή αύξηση της συχνότητας εμφάνισης λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας σε άτομα μετρίου κινδύνου(Τhοrnhill MHetal.JACC2018)

Ε. Βελεγράκη

Ειδ.Καρδιολόγος

Α’Καρδιολογική Κλινική ΓΠΝ Νίκαιας